Jaka jest różnica między indukcyjnym a synchronicznym silnikiem prądu przemiennego?
Zarówno w silnikach indukcyjnych, jak i synchronicznych, prąd przemienny dostarczany do stojana silnika wytwarza pole magnetyczne, które obraca się w czasie wraz z oscylacjami prądu przemiennego. Wirnik silnika synchronicznego jest wyposażony w magnesy trwałe, dzięki czemu obraca się dokładnie z tą samą prędkością, co pole stojana. Pole magnetyczne w wirniku silnika indukcyjnego jest wytwarzane wyłącznie przez indukcję zamiast samomagnesowania, jak w silnikach z magnesami trwałymi. Aby indukować prądy wirnika, prędkość wirnika fizycznego musi być mniejsza niż prędkość wirującego pola magnetycznego stojana; w przeciwnym razie pole magnetyczne nie poruszałoby się w stosunku do przewodników wirnika i nie byłyby indukowane żadne prądy. Gdy prędkość wirnika spada poniżej prędkości synchronicznej, prędkość obrotowa pola magnetycznego w wirniku wzrasta, indukując więcej prądu w uzwojeniach i tworząc większy moment obrotowy. Pod obciążeniem prędkość spada, a poślizg rośnie na tyle, aby wytworzyć wystarczający moment obrotowy, aby obrócić ładunek. Z tego powodu silniki indukcyjne są czasami nazywane silnikami asynchronicznymi. W przypadku silników indukcyjnych określono następujące międzynarodowe standardy sprawności: IE1, IE2, IE3, IE4 i IE5. Silniki synchroniczne są często określane jako PMSM (silniki synchroniczne z magnesami trwałymi), silniki BLDC (bezszczotkowe silniki prądu stałego) lub SyncRM (synchroniczne silniki reluktancyjne). Wszystkie te typy silników mogą być sterowane za pomocą naszych przetwornic częstotliwości.
